Archiwum aktualności 

        Tlenek węgla jest trucizną znaną człowiekowi od dawna. Do dnia dzisiejszego pozostaje jedną z najgroźniejszych.  Powstaje on w wyniku niepełnego spalania paliw węglopochodnych - węgla, drewna, węgla drzewnego, gazu, oleju opałowego. Może być emitowany przez lampy i piecyki naftowe i gazowe, kotły na paliwa stałe i gaz, kominki, podgrzewacze wody, silniki spalinowe (na przykład przez samochód w garażu). Znajduje się także w dymie papierosowym. Tlenek węgla może się wydzielać na skutek nieprawidłowego działania urządzeń - złego zainstalowania, uszkodzenia lub niewłaściwej eksploatacji.

        Powodem pojawienia się tlenku węgla w pomieszczeniu może być niewłaściwie działająca wentylacja oraz niedrożne kanały spalinowe. Współcześnie mieszkańcy miast, są codziennie zatruwani częściowo tlenkiem węgla zawartym w spalinach samochodowych. Gazy spalinowe zawierają tlenku węgla, prawie dwa razy więcej, niż tlenków azotu i węglowodorów razem wziętych i są dokładnie, tak samo trujące jak czad z pieca.

        Ze względu na sposób działania na organizm ludzki, czad zwany jest również cichym, perfidnym zabójcą. Gromadzący się w pomieszczeniu tlenek węgla (CO) jest niewidocznym pozbawionym zapachu gazem, nieco lżejszym od powietrza, trudno rozpuszczalnym w wodzie. Tlenek węgla ma zdolność do wyjątkowo łatwego łączenia się z hemoglobiną, a przez to stanowi zagrożenie dla wszystkich organizmów, które wykorzystują hemoglobinę do transportu tlenu do tkanek.

        Wystąpienie charakterystycznych objawów uzależnione jest od stężenia CO w otoczeniu, rodzaju wykonywanej pracy i jej obciążenia fizycznego (współczynnik wentylacji płuc), ciśnienia atmosferycznego, objętości krwi, zdolności do dyfuzji w płucach, a także cech indywidualnych każdego organizmu. Za stężenie krytyczne uważa się zawartość karboksyhemoglobiny we krwi na poziomie 60-70%. Może zaburzyć koordynację ruchów, pogorszyć jakość naczyń krwionośnych, wywołać zmęczenie lub omdlenie, bóle głowy, osłabienie, dezorientację, mdłości i zawroty głowy. Duże stężenie może być śmiertelne. Objawy mogą być czasami mylone z grypą lub zatruciem pokarmowym. Szczególnie narażeni na niekorzystne skutki działania tlenku węgla, są ludzie starsi, chorujący na serce i z kłopotami w oddychaniu oraz dzieci i płody.

Jak zapobiegać:

• upewnić się, że urządzenia mogące wydzielać tlenek węgla są zainstalowane poprawnie i działają sprawnie,
• upewnić się, że kocioł ma zapewniony dopływ powietrza z zewnątrz,
• upewnić się, że piece i kotły mają zapewnioną wentylacje i wentylacja jest szczelna,
• przestrzegać corocznych kontroli urządzeń gazowych i przewodów dymowych oraz wentylacyjnych,
• czyścić regularnie przewody - zatrudnić do tego wyspecjalizowanego kominiarza,
• pamiętać o otwieraniu przewodów dymowych, gdy korzysta się z kominka,
• w piecykach naftowych używać odpowiedniego paliwa,
• nigdy nie pozostawiać uruchomionego samochodu lub innego silnika spalinowego w zamkniętym garażu lub innym pomieszczeniu.

Postępowanie przy zatruciu tlenkiem węgla:

• wynieść zatrutego z miejsca narażenia z zapewnieniem własnego bezpieczeństwa (w razie potrzeby akcję przeprowadzi Państwowa Straż Pożarna, dysponująca odpowiednim sprzętem, izolującym drogi oddechowe),
• zapewnić dopływ świeżego powietrza,
• wezwać pogotowie ratunkowe, konieczną pomoc lekarską,
• jak najszybciej podać tlen,
• jeżeli osoba poszkodowana nie oddycha, ma zatrzymaną akcję serca, należy natychmiast zastosować sztuczne oddychanie oraz masaż serca,
• unikać obciążenia wysiłkiem fizycznym.

Zobacz również:

KG PSP Warszawa

KW PSP Rzeszów